رسیدهام به خدایی که اقتباسی نیست شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست خدا کسیست که باید به دیدنش برویم خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست فقط به فکر خودت باش، ای دل عاشق که خودشناسی تو جز خداشناسی نیست به عیبپوشی و بخشایش خدا سوگند خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست دل از سیاست اهل ریا بکن، خود باش هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل آنچه در سر سویدای بنیآدم ازوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست زخم خونینم اگر به نشود به باشد خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست سعدیا گر بکند سیل فنا خانه عمر دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست
هاتفی از گوشه میخانه دوش گفت ببخشند گنه، می بنوش لطف الهی بکند کار خویش مژده رحمت برساند سروش گر چه وصالش نه به کوشش دهند هر قدر ای دل که توانی بکوش لطف خدا بیشتر از جرم ماست نکته سربسته چه دانی، خموش رندی حافظ نه گناهیست صعب با کرم پادشه عیب پوش
🍁خــــدایــــــا🙏 🍂در این شب زیبا پاییزیی 🍁دوستانم را به تو می سپارم 🍂پـــنــاهــشــان بــاش 🍁دل هایشان را نورانی 🍂قلب هایشان را مهربان 🍁دست هایشان را بخشنده 🍂و زندگی شان را پراز 🍁خوشبختی بگردان