فیس بوک ایران ، شبکه اجتماعی تکواژه ها

2 yıl

ولی حق مطلب رو واقعا سعدی ادا کرده
اونجا که گفته انصاف نباشد که منِ خسته‌ ی رنجور پروانه‌ی او باشم
و او شمعِ جماعت..

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

رفیق… چه خوب است
میان این همه جماعتِ بی معرفت و بی انصاف تو هستی…
چه خوب است
که چه زمان خوشی ام و چه زمانی هایی که غصه دلم را میگیرد کنارم میمانی…
چه خوب است
که مرا درک میکنی و همیشه هوای مرا داری…
رفیق…
همه رفتند تو نرو…
اجازه نده کلکسیون از دست دادن هایم
با از دست دادن تو تکمیل شود…
رفیق…
بمان برایم تا زمانی ک
جفتمان موهای سرمان سفید شود
و روزگاری بنشینیم و از
خاطرات جوانی مان تعریف کنیم….
دوستت دارم رفیق همیشگی من

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم
زود از هم خسته می شویم .
انگار عاشق شدن را یادمان نداده اند
پایِ حرف ماندن را ،
وفاداری را ؛
یادمان نداده اند .
اولش برای به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم
به هم که رسیدیم ؛
مقایسه می کنیم ،
دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم ،
و راحت از هم سیر می شویم .
انصافا که آدم هایِ بی اراده و سر درگمی هستیم ،
به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست .
ما یک مشت بازنده ایم
که انتقامِ نداشته هایمان را ؛
از رابطه ها و آدم هایِ بی گناه می گیریم .

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

انصافاً همه از انتظار کیشدن، از خود راضی بودن، دروغ شنیدن و صدمه خوردن، خسته میشن.

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

میدانم بی انصافیست،
اما اتفاقی که ظرف چند روز،
گاهی حتی در عرض یک روز می افتد،
مسیر زندگی را به کلی عوض میکند …!

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

از هیچ آدمی به اندازه آدمِ عاشق؛
نمیشه یه دلِ سیر سوء استفاده کرد …
اینو معشوق بی‌انصاف، خوب ِ خوووب میدونه…

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

سلام
الهی …
حال دلتون قشنگ
عصر زیبای پاییزیتون
بخیر و خوشی
زندگیتون پراز عطر خداوند
عصرتون زیبا و شاد

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

آن را که غمی چون غم من نیست چه داند
کز شوق توام دیده چه شب می‌گذراند
وقت است اگر از پای درآیم که همه عمر
باری نکشیدم که به هجران تو ماند
سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پر
کاندوه دل سوختگان سوخته داند
دیوانه گرش پند دهی کار نبندد
ور بند نهی سلسله در هم گسلاند
ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری
در آتش سوزنده صبوری که تواند
هر گه که بسوزد جگرم دیده بگرید
وین گریه نه آبیست که آتش بنشاند
سلطان خیالت شبی آرام نگیرد
تا بر سر صبر من مسکین ندواند
شیرین ننماید به دهانش شکر وصل
آن را که فلک زهر جدایی نچشاند
گر بار دگر دامن کامی به کف آرم
تا زنده‌ام از چنگ منش کس نرهاند
ترسم که نمانم من از این رنج دریغا
کاندر دل من حسرت روی تو بماند
قاصد رود از پارس به کشتی به خراسان
گر چشم من اندر عقبش سیل براند
فریاد که گر جور فراق تو نویسم
فریاد برآید ز دل هر که بخواند
شرح غم هجران تو هم با تو توان گفت
پیداست که قاصد چه به سمع تو رساند
زنهار که خون می‌چکد از گفته سعدی
هرک این همه نشتر بخورد خون بچکاند

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

یکی پر طمع پیش خوارزمشاه
شنیدم که شد بامدادی پگاه
چو دیدش به خدمت دوتا گشت و راست
دگر روی بر خاک مالید و خاست
پسر گفتش ای بابک نامجوی
یکی مشکلت می‌بپرسم بگوی
نگفتی که قبله‌ست سوی حجاز
چرا کردی امروز از این سو نماز؟
مبر طاعت نفس شهوت پرست
که هر ساعتش قبلهٔ دیگر است
مبر ای برادر به فرمانش دست
که هر کس که فرمان نبردش برست
قناعت سرافرازد ای مرد هوش
سر پر طمع بر نیاید ز دوش
طمع آبروی توقر بریخت
برای دو جو دامنی در بریخت
چو سیراب خواهی شدن ز آب جوی
چرا ریزی از بهر برف آبروی؟
مگر از تنعم شکیبا شوی
وگرنه ضرورت به درها شوی
رو خواجه کوتاه کن دست آز
چه می‌بایدت ز آستین دراز؟
کسی را که درج طمع در نوشت
نباید به کس عبد و خادم نبشت
توقع براند ز هر مجلست
بران از خودش تا نراند کست

Beğen

Yorum Yap

2 yıl

شنیدم که از پارسایان یکی
به طیبت بخندید با کودکی
دگر پارسایان خلوت نشین
به عیبش فتادند در پوستین
به آخر نماند این حکایت نهفت
به صاحب نظر باز گفتند و گفت
مدر پرده بر یار شوریده حال
نه طیبت حرام است و غیبت حلال!

Beğen

Yorum Yap

Keşfedin Mesajları