نه مدیری ونه کاربری پی ما بریم

آغوشِ تو مرموزترین؛ نقطه‌ے دنیاست..
من ڪاشفم و مشغله‌ام؛ حلِ معماست..

در رأسِ مَدارِ دل تو؛ خیمه زد عشقم..
در قلّه‌ترین جایِ دلم؛ وِلوِله برپاست..

عشقی ڪه در ابراز، گرفتارِ غرور است..
دیوارِ ڪجے چیده شده؛ تا به ثریاست..

برحاشیه‌ی جلگه‌ے ؛قلبت ڪه نشستم..
دیدم ڪه زمان در طلبِ؛ عشق مُهیاست..

چشمِ سیهت؛ دزد شد و قلبِ مرا برد..
لبخند لبت، سارقِ بر سایرِ اعضاست..

مِهرت ڪه به جان و تنِ من؛ ریشه دوانده..
یڪباره دچار تو شدن؛ هم ڪه مُجزاست..

حالا ڪه شده فتح دلت، ثبت جهانی..
پرچم زدم، آسوده شدم، خانه‌ام آنجاست..

عصرتون پر از خاطره های خوب ...

هر جــــــای دنیا میخــــــواهی
بــــــاش…!!!
مــــــن…!!
احســــــاسم را…!!!
با همیــــــن
دست نوشته هــــــا…!!!
بــــــه قلبت
میرسانــــــم…!

وقتي كه باران ميزند بر قابِ شيشه

بايد برايت شعر گويم تا نميرم


دلتنگم اما چاره اي اين دل ندارد


بايد جلوي اشكهايم را بگيرم....

چون دلت با من نباشد

همنشینی #سود نیست

این دلم تنها برای تو ،،،گلستان تو بود

هرچه گفتم از فراق زلف مستان تو بود

یادِ تو باشـد که بعد از رفـتنت تا بـه ابد

قتل عمد این دو بیتی‌ها به دستان تو بود

نیستم بلبل که بر گلشن نظر باشد مرا
باغهای دلگشا در زیر پر باشد مرا

تلخرویان را می روشن گوارا می کند
ابر بی می، کوه بر بالای سر باشد مرا

نیستم یک لحظه بی مشق جنون، هر جا که هست
نوخطی پیوسته در مد نظر باشد مرا

باده نتواند برون بردن مرا از فکر یار
دست دایم چون سبو در زیر سر باشد مرا

تمام خاک را گشتم
به دنبال صدای تو

تو را من با تمام انتظارم جستجو کردم
کدامین جاده امشب می گذارد سر به پای تو؟

نشان خانه ات را از تمام شهر پرسیدم
مگر آن سو تر است از این تمدن روستای تو؟

به یاد داشته باش:

#آینده کتابی ست که

امروز می نویسی

پس چیزی #بنویس که

فردا از خواندن آن #لذت ببری