فیس بوک ایران ، شبکه اجتماعی تکواژه ها

49 هفته پیش

این انصاف نیست؛ دنیا انقدر کوچیک باشه که آدمای تکراری رو روزی هزاربار ببینی و انقدر بزرگ باشه که نتونی اون کسی رو که دلت میخواد، حتی یک بار ببینی.

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

ولی حق مطلب رو واقعا سعدی ادا کرده
اونجا که گفته انصاف نباشد که منِ خسته‌ ی رنجور پروانه‌ی او باشم
و او شمعِ جماعت..

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

رفیق… چه خوب است
میان این همه جماعتِ بی معرفت و بی انصاف تو هستی…
چه خوب است
که چه زمان خوشی ام و چه زمانی هایی که غصه دلم را میگیرد کنارم میمانی…
چه خوب است
که مرا درک میکنی و همیشه هوای مرا داری…
رفیق…
همه رفتند تو نرو…
اجازه نده کلکسیون از دست دادن هایم
با از دست دادن تو تکمیل شود…
رفیق…
بمان برایم تا زمانی ک
جفتمان موهای سرمان سفید شود
و روزگاری بنشینیم و از
خاطرات جوانی مان تعریف کنیم….
دوستت دارم رفیق همیشگی من

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم
زود از هم خسته می شویم .
انگار عاشق شدن را یادمان نداده اند
پایِ حرف ماندن را ،
وفاداری را ؛
یادمان نداده اند .
اولش برای به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم
به هم که رسیدیم ؛
مقایسه می کنیم ،
دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم ،
و راحت از هم سیر می شویم .
انصافا که آدم هایِ بی اراده و سر درگمی هستیم ،
به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست .
ما یک مشت بازنده ایم
که انتقامِ نداشته هایمان را ؛
از رابطه ها و آدم هایِ بی گناه می گیریم .

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

انصافاً همه از انتظار کیشدن، از خود راضی بودن، دروغ شنیدن و صدمه خوردن، خسته میشن.

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

میدانم بی انصافیست،
اما اتفاقی که ظرف چند روز،
گاهی حتی در عرض یک روز می افتد،
مسیر زندگی را به کلی عوض میکند …!

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

از هیچ آدمی به اندازه آدمِ عاشق؛
نمیشه یه دلِ سیر سوء استفاده کرد …
اینو معشوق بی‌انصاف، خوب ِ خوووب میدونه…

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

سلام
الهی …
حال دلتون قشنگ
عصر زیبای پاییزیتون
بخیر و خوشی
زندگیتون پراز عطر خداوند
عصرتون زیبا و شاد

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

آن را که غمی چون غم من نیست چه داند
کز شوق توام دیده چه شب می‌گذراند
وقت است اگر از پای درآیم که همه عمر
باری نکشیدم که به هجران تو ماند
سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پر
کاندوه دل سوختگان سوخته داند
دیوانه گرش پند دهی کار نبندد
ور بند نهی سلسله در هم گسلاند
ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری
در آتش سوزنده صبوری که تواند
هر گه که بسوزد جگرم دیده بگرید
وین گریه نه آبیست که آتش بنشاند
سلطان خیالت شبی آرام نگیرد
تا بر سر صبر من مسکین ندواند
شیرین ننماید به دهانش شکر وصل
آن را که فلک زهر جدایی نچشاند
گر بار دگر دامن کامی به کف آرم
تا زنده‌ام از چنگ منش کس نرهاند
ترسم که نمانم من از این رنج دریغا
کاندر دل من حسرت روی تو بماند
قاصد رود از پارس به کشتی به خراسان
گر چشم من اندر عقبش سیل براند
فریاد که گر جور فراق تو نویسم
فریاد برآید ز دل هر که بخواند
شرح غم هجران تو هم با تو توان گفت
پیداست که قاصد چه به سمع تو رساند
زنهار که خون می‌چکد از گفته سعدی
هرک این همه نشتر بخورد خون بچکاند

پسندیدن

اظهار نظر

49 هفته پیش

یکی پر طمع پیش خوارزمشاه
شنیدم که شد بامدادی پگاه
چو دیدش به خدمت دوتا گشت و راست
دگر روی بر خاک مالید و خاست
پسر گفتش ای بابک نامجوی
یکی مشکلت می‌بپرسم بگوی
نگفتی که قبله‌ست سوی حجاز
چرا کردی امروز از این سو نماز؟
مبر طاعت نفس شهوت پرست
که هر ساعتش قبلهٔ دیگر است
مبر ای برادر به فرمانش دست
که هر کس که فرمان نبردش برست
قناعت سرافرازد ای مرد هوش
سر پر طمع بر نیاید ز دوش
طمع آبروی توقر بریخت
برای دو جو دامنی در بریخت
چو سیراب خواهی شدن ز آب جوی
چرا ریزی از بهر برف آبروی؟
مگر از تنعم شکیبا شوی
وگرنه ضرورت به درها شوی
رو خواجه کوتاه کن دست آز
چه می‌بایدت ز آستین دراز؟
کسی را که درج طمع در نوشت
نباید به کس عبد و خادم نبشت
توقع براند ز هر مجلست
بران از خودش تا نراند کست

پسندیدن

اظهار نظر

کشف کردن نوشته ها