Suka
Komentar
Membagikan
Menemukan posting
قسم بر دست‌‌های پینه بسته‌ات
قسم بر چشم‌های خیلی خسته‌ات
که ناقابل کنم جان را فدایت
پدر جانم سلامت باشه جانت
قسم بر چشم‌های خیلی خسته‌ات
که ناقابل کنم جان را فدایت
پدر جانم سلامت باشه جانت
Suka
Komentar
Membagikan
بگو قصه‌گو، از رسیدن بگو
از آن لحظه‌ی ناب دیدن بگو
و از اشتیاق شنیدن بگو
از احساس از خود دمیدن بگو
بگو قصه‌گو، قصه‌‌ای ساز کن
بگو که کسی ناگهان می رسد
از آن لحظه‌ی ناب دیدن بگو
و از اشتیاق شنیدن بگو
از احساس از خود دمیدن بگو
بگو قصه‌گو، قصه‌‌ای ساز کن
بگو که کسی ناگهان می رسد
Suka
Komentar
Membagikan
ای چهل ساله مرد،گاهی عصا گیر بدست
که چون تسبیح، آرامش جان مومن است
یکی ثواب است و دیگری مونسِ تواضع
در روزگاری که دست می گذارند روی دست
که چون تسبیح، آرامش جان مومن است
یکی ثواب است و دیگری مونسِ تواضع
در روزگاری که دست می گذارند روی دست
Suka
Komentar
Membagikan
خداوندا در این دنیای فانی
زِ درگاهت نرانی یم به آنی
زر و زور و ریا هر کس ندارد
به سختی میرسد بر پُستِ عالی
زِ درگاهت نرانی یم به آنی
زر و زور و ریا هر کس ندارد
به سختی میرسد بر پُستِ عالی
Suka
Komentar
Membagikan
با وجود تمام زیبایی ها
در این میان
تنها به لبخند تو
بسنده کرده‌ام
و در ساحل خیال
بر سایه ات
تکیه زده ام
چشمان من تنها تو را می‌دید..
در این میان
تنها به لبخند تو
بسنده کرده‌ام
و در ساحل خیال
بر سایه ات
تکیه زده ام
چشمان من تنها تو را می‌دید..
Suka
Komentar
Membagikan
تمنّا های قلبم را نمی خوانی ز چشمانم
نیا موزی تو شیدایی چرا ای ماه تابانم
توهسنی بیخبرکزمن چه آیدبرسرم بی تو
چنان ابری ز هجرانت نگارا اشک ریزانم
نیا موزی تو شیدایی چرا ای ماه تابانم
توهسنی بیخبرکزمن چه آیدبرسرم بی تو
چنان ابری ز هجرانت نگارا اشک ریزانم
Suka
Komentar
Membagikan
تو مرا آنقدر آزردی
که خودم کوچ کنم از شهرت
دل بکنم از دل همچو سنگت ، تو خیالت آسوده
می روم از قلبت ، از نگاهت
تنها یک خاطره دور از خودم را برات از یادگار می گذارم
که خودم کوچ کنم از شهرت
دل بکنم از دل همچو سنگت ، تو خیالت آسوده
می روم از قلبت ، از نگاهت
تنها یک خاطره دور از خودم را برات از یادگار می گذارم
Suka
Komentar
Membagikan
شیشه ها چون گونه ای، خیس از فروداَشکِ باران
بی صدا در گوشه ای بنشسته با یادِ بهاران
باد بیرحمانه سیلی می زند بر چشمِ دیوار
چشمِ پُر اشکی که گریان گشته از پرواز یاران
بی صدا در گوشه ای بنشسته با یادِ بهاران
باد بیرحمانه سیلی می زند بر چشمِ دیوار
چشمِ پُر اشکی که گریان گشته از پرواز یاران
Suka
Komentar
Membagikan
از بومُ بَر صبحِ سحر، بویِ خطر می آورد
از موی و رویِ لاله ها، ترسِ تبر می آورد
با هر خبر از مو و روی وز نازکانِ نیکخوی
بر شامهِ صاحب نظر، شرحِ شرر می آورد
از موی و رویِ لاله ها، ترسِ تبر می آورد
با هر خبر از مو و روی وز نازکانِ نیکخوی
بر شامهِ صاحب نظر، شرحِ شرر می آورد
Suka
Komentar
Membagikan
Showing 541 out of 1835