برای امید، جوانی لازم است؛ برای یادآوری نیز. برای خواست تکرار، اما دلیری لازم است. آنکه صرفا امید میورزد بزدل است؛ آنکه صرفا خواهان یادآوری است، عیاشی بیش نیست. اما آنکه قصد تکرار دارد دلیر است، و هرآنقدر با قوت بیشتر قادر به تحققش باشد در انسانیت ژرفتر است.
این همه گفتیم لیک اندر بسیچ بی عنایات خدا هیچیم هیچ بی عنایات حق و خاصان حق گر ملک باشد سیاهستش ورق ای خدا ای فضل تو حاجت روا با تو یاد هیچ کس نبود روا… قطره ای کو در هوا شد یا که ریخت از خزینه قدرت تو کی گریخت گر در آید در عدم یا صد عدم چون بخوانیش او کند از سر قدم صد هزاران ضد ضد را می کشد بازشان حکم تو بیرون می کشد از عدم ها سوی هستی هر زمان هست یا رب کاروان در کاروان خاصه هر شب جمله افکار و عقول نیست گردد غرق در بحر نغول