سپاهی آمد
سپاهی ایستاد
نه موسی بود و
نه فرعون
اما
شکافی بر پهلوی اقیانوس نشست...

به گوشم خش خش پاییز زرد است
دلم میعادگاه زخم و درد است
نمی‌آید صدایی از در و دشت
«هوا بس ناجوانمردانه سرد است»