فیس بوک ایران ، شبکه اجتماعی تکواژه ها

2 년

처럼

논평

2 년

처럼

논평

2 년

اگر قایقت شکست ، باشد !!! …
” دلت ” نشکند … ” دلی ” نشکنی …
اگر پارویت را آب برد ، باشد !!! …
” ابرویت ” را آب نبرد … ابرویی نبری …
اگر صیدت از دستت رفت ، باشد !!! …
” امیدت ” از دست نرود ،
” امید ” کسی را ” نا امید ” نکنی …
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت ،
دستانت را که داری …
پس ” خدای مان ” را شکر کنیم …
و دوباره شکر کنیم …
و دوباره شکر کنیم …
” دست ” که داریم …
دوباره ” به دست ” می آوریم …
دوباره ” می خریم ” …
دوباره ” می سازیم ” …
و دوباره ” می خندیم

처럼

논평

2 년

گاهی برای انداختن یک درخت باید صد ضربه تبر بزنید.
از این صد ضربه، نود و نه ضربه اول کارش این است که شرایط را برای ضربه صدم آماده کند.
اینکه درخت در طول نود و نه ضربه سر جایش است، دلیل بیهودگی آن ضربات نیست، دلیل دلسردی نیست، دلیل ناامیدی نیست.
هر مبارزه ای به همین شکل است. اینکه اقداماتی که میکنیم به سرعت جواب نمیدهد نباید در عزم و اراده ما خللی ایجاد کند.
هر کاری میکنیم بگذاریم به حساب یکی از همان نود و نه ضربه اول. ضربه صدم بالاخره از راه می رسد و درخت را می اندازد.
نگران نباش ،موفقیت صبر میخواهد. نا امید نشو هرگز

처럼

논평

2 년

فرخنده پیکری ست که سر در هوای توست
فرخنده تر سری ست که بر خاک پای توست
سودای زاهدان همه شوق بهشت و حور
غوغای عارفان همه ذوق لقای توست
امروز اگر به باد رود در رهت چه باک
فردا که سر ز خاک بر آید به پای توست
گر خدمتی ست از تو به ما بار نعمتی ست
کاری نکرده بنده که گوید برای توست
ما را به قدر خویش خطایی ست لاجرم
چندان که بیش باشد کم از عطای توست
عفو تو دیده ایم و گنه کرده ایم، اگر
بر جرم ما نبینی و بخشی، سزای توست
سر بر مراد دوست نهادی به تیغ خصم
ای کشته غم مدار که خود خون بهای توست.

처럼

논평

2 년

قبله گاه مشتاقان
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
دل چو خالی شد از خیال خودی
حرم خاص کبریا باشد
می رسد هر نفَس نسیم وصال
خُنک آن دل، که آشنا باشد
ای رخت قبله گاه مشتاقان
کس مباد از درت جدا باشد
جلوه کن در لباس یکتایی
تا من و ما، تمام لا باشد
هر که فانی شود ز خویش «حزین»
«مَن رَءانی فَقَد رَءا» باشد

처럼

논평

2 년

처럼

논평

2 년

بارالها
اینک که خورشید
در این ایوان طواف می‌کند
و من با موسیقی ماه
به اِشراق می‌روم,
زمین را شاهد بگیر
که من بر دهانۀ غارها
جز چند برگ بهاری
چیزی جا نگذاشتم

처럼

논평

2 년

چو شمسِ ما که پیام آوَرَد زِ تب‌ریزم
قلم! بیا که به دستت درست برخیزم
همین که خیرۀ لاله, به نوبری باشم
چراغ از تو بگیرم به مَه بیاویزم

처럼

논평

2 년

گنج بی‌پایان تویی از نور چشمت عقل حیران می‌شود
عقل می‌بازد به چشمانی، که کافر هم مسلمان می‌شود
هر که می‌بیند تو را، هم دین و ایمانش که جانش می‌رود

처럼

논평

발견하다 게시물