افزایش سطح نوروترانسمیترها: بسیاری از مواد مخدر باعث افزایش سطح نوروترانسمیترها مانند دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین در مغز می شوند. این باعث ایجاد احساسات مثبت مانند خوشحالی، هیجان و هوشیاری می شود.
اعتیاد فیزیکی و روانی: بسیاری از مواد مخدر باعث اعتیاد فیزیکی و روانی می شوند، که فرد به طور مداوم به مصرف آنها وابسته می شود و قادر به کنترل کردن مصرف خود نیست.
کاهش کارایی مغزی: مصرف بلندمدت مواد مخدر می تواند باعث کاهش کارایی مغزی، کاهش توانایی حل مسائل، اختلال در تمرکز و حافظه شود.
خطر آسیب به سلول های عصبی: بعضی از مواد مخدر می توانند به سلول های عصبی مغز آسیب برسانند و منجر به مشکلات عصبی و اختلالات اعصابی شوند.
خطر بروز بیماری های روانی: مصرف بلندمدت مواد مخدر ممکن است باعث بروز بیماری های روانی مانند افسردگی، اضطراب، و وسواس شود.
خطر بروز مشکلات فیزیکی: مصرف برخی از مواد مخدر می تواند به عضلات، کبد، قلب، و سیستم تنفسی آسیب برساند و باعث مشکلات جدی فیزیکی شود.
افزایش خطر بروز تصادفات: مصرف مواد مخدر ممکن است باعث کاهش آگاهی و توجه به محیط اطراف شود و به خطر افتادن در تصادفات و حوادث ناخواسته منجر شود.
کاهش اشتها و تغذیه نامناسب: مصرف برخی از مواد مخدر ممکن است باعث کاهش اشتها و کاهش وزن شود که می تواند به تغذیه نامناسب و کمبود عناصر غذایی منجر شود.
در نهایت، مواد مخدر می توانند تاثیرات جدی و خطرناکی بر روی مغز و بدن داشته باشند. به همین دلیل، استفاده از مواد مخدر به شدت توصیه نمی شود و پیشگیری از مصرف آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر شما یا کسی که می شناسید، مشکلات اعتیادی دارید، بهتر است با متخصصان و مشاوره گران متخصص تماس بگیرید تا به شما در درمان و ترک اعتیاد کمک کنند.
