برایتان در این روزهای پاییزی ،
شوق زیستنی نیلوفرانه می‌خواهم ،
پیچیدن دور هر چیز و هر کس و هر فرصتی ،
که بالا بروید از این روزهای سنگی و دلتنگی،
که بشکوفید و به هر پیچشی گلی تازه و گلبرگی تازه بپاشید ،
چنان زیستنی که دور هر خواسته ای که بپیچید ،
شکوفاترش کنید ،
برایتان در این روزهای خزان رنگارنگ،
نیلوفرانگی آرزو می‌کنم ،
پر از شور شکفتنی دوباره ،
پر از شکفتگی ،
پر از شیفتگی.
در رفاقت رسم ما
جان دادن است
هر قدم را صدقدم
پس دادن است
هرکه بر ما تب ڪند
جان می‌دهیم
ناز او را
هرچه باشد می‌خریم
هر بار مستم میکند زیبایی رخسار تو
تا آسمانم میبرد،زیبایی چشمان تو
راز زمین و آسمان پنهان شده درموی تو
تا کبریا هم میبرد زیبایی سیمای تو
ای ماه خوش سیمای من، افسانه هفت آسمان
معنای عشقم میشود زیبایی دستان تو
هر شاعری دراین دیار قصدش فقط تقدیس توست
معنای شعرم میشود ،زیبایی پندارتو
رقص زمین و آسمان،خورشید و ماه وکهکشان
نقاشی دست خداست از چهره زیبای تو
این واژهای بی رمق در وصف تو اینگونه اند
هر بار مستم میکند زیبایی رخسار تو..
به تمام ادمهای اطرافتان زمان دهيد تا خودشان انتخابتان کنند..
وجودتان را به کسی یادآور نشويد
که ای فلانی من هم اینجا نشسته ام تایم های بودو نبودت را میشُمارم
بگذاريد خودشان بفهمند
یادشان بیاید
که در انسوی مشغله هایشان
کسی شبیه شما با صبوری تمام چشم انتظارشان است
چشم انتظار یک روزبخیر،يك سلام!
ادمها را به اجبار کنار خودتان حفظ نکنید...
خودشان اگر بخواهند سراغتان را میگیرند و اولویتشان میشوید!
نیلوفر_رضایی
ما دل به سر زلف تو زنجیر نکردیم
کردیم ولی از سر تدبیر نکردیم
بس دام فتادیم و رهیدیم ولیکن
اینگونه که در بند توایم گیر نکردیم
با آنکه ز تیر نگهت شد دل ما چاک
اما به دل سنگ تو تاثیر نکردیم
گفتند که خوان کرمت قسمت ما نیست
ما هم گله از قسمت وتقدیر نکردیم
هر مسئله کاسباب غم ورنجش جان شد
بر نفع خود آن مسئله تفسیر نکردیم
از خال لبت عشق که صد مغبچه آموخت
زان نقطه بسی مشق که تحریر نکردیم
عمریست که در رهگذرت چشم براهیم
آخر به رخت یک نگه سیر نکردیم
هرگز نزدیم از خطر دلشدگان لاف
تا دست طلب در دهن شیر نکردیم
بستیم بسا دیده وبا صبر ومتانت
از هر ستمی اشک سرازیر نکردیم
همواره شدیم موجب تجدید و ترقی
دل در گرو مسند و تبذیر نکردیم
این خانه که هر ساله شود یکسره ویران
از زلزله عشق تو تعمیر نکردیم
مارا غم جانیست که با شرط محبت
دلگیر شدیم عمری و دلگیر نکردبم
هر چند که بازار وفا سرد وکسادست
شکرا که در این معامله تقصیر نکردیم
💓
ناز کن نقاشیم بد نیست،نازت میکشم
مثل یک آهو که نه، مانند بازت میکشم🍃
تار موهای تو کوک و ضرب قلبم کوک تر
با اجازه لحظه ای دستی به سازت میکشم🍃
سِرّلبهای تو عالم را به زانو میکشد
باجسارت یک سرک هم من به رازت میکشم🍃
قبله گاه کافران چشمان رنگین تو است
این جماعت را به صف وقت نمازت میکشم🍃
نازداری نازنین نازت بنازم ناز کن
ناز کن من یک هنرمندم که نازت میکشم.
با من بیچاره چه‌سان کردهای
حال مرا بس نگران کردهای
آنچه که بگذشت نهان بین ما
راحت و بی پرده عیان کردهای
میزنی‌ام تیر ز مژگان ُبتا
طاق دو ابروی کمان کردهای
ولوله بر پا شده در شهر دل
زلزله در کشور جان کردهای
با تو چنانم که چنین میکنی؟
بی تو چنینم که چنان کردهای؟
گلشن امید و بهارم کنون
عرصه‌ی تاراج خزان کردهای
گشته روانم ز جفایت پریش
اشک من از دیده روان کردهای
منطبق منطق اُلفت نبود
آنچه به احساس و گمان کردهای
ناز تو‌را چون‌که بجان می‌خرم
جان مرا قیمت نان کردهای
نام مرا چون همه‌ی عاشقان
در همه جا ورد زبان کردهای
با من تنها ننمودی چنین
کاین همه را با همگان کردهای
پاییز افتاده توی
فنجان قهوه
هم که می زنی
جنگل از خواب می پرد
و برگهای درختان نارنجی
می ریزد روی میزهای تمام کافه های دنیا
یک برگ می شود
یک اتفاق
یک عاشقانه پر هیاهو
یک فنجانْ قهوه دیگر
قاشق را از دستت می گیرم
بگذار جنگل بخوابد
#فاطمه_یزدی
ممنون علیرضا از حضورت
در آسمان غزل ، عاشقانه بال زدم
به شوق دیدنتان پرسه در خیال زدم
در انزوای خودم ، با تو عالمی دارم
به لطف قول و غزل ، قید قیل و قال زدم
کتاب حافظم از دست من کلافه شده‌ست
چقدر آمدنت را ... چقدر فال زدم
غرور کاذبِ مهتاب ، ناگزیر شکست
همان شبی که برایش تو را مثال زدم
غزال من ! غزلم محو خط و خال تو شد
چه شاعرانه بدون خطا به خال زدم
به قدر یک مژه بر هم زدن تو را دیدم
تمام حرف دلم را در این مجال زدم ...