دو جام قبل و ... دو تا بعد کار می چسبد...
دو جام بعد در آغوش یار می چسبد
همین که مست شوی... حس کنی که خوشبختی
در اوج تلخی این روزگار می چسبد
مرا بخواه و به من چای و بوسه وعده بده
قرار تو به من بی قرار می چسبد
بچنگ جسم مرا عاشقانه ... چون شیری
که ناگهان به گلوی شکار می چسبد
چقدر مست در آغوش بودنت خوب است
چقدر بوسه ی بی اختیار می چسبد
مرا رها کن و بگذار منتظر باشم...
برای بوسه کمی انتظار می چسبد...!!
حس می کنم کنار تو از خود فراترم!
درگیر چشم های تو باشم رهاترم!
دلتنگی ام کم از غم تنهایی تو نیست!
من هرچه بی قرارترم...بی صدا ترم!
گاهی مقابل تو که می ایستم نرنج
پیش تو از هر آینه بی ادعاترم!
قلبی که کنج سینه ی من می زند...تویی!
من با غم تو از خود تو آشناترم!
هر لحظه اتفاق می افتم بدون تو
از مرگ ها و زلزله ها بی هوا ترم!
حالم بد است...با تو فقط خوب می شوم!
خیلی از آن چه فکر کنی مبتلاترم...!!!
لب انگوريت ديگر شرابيدن نمي خواهد
تني كه از پر قوهاست پيراهن نمي خواهد
دلت تلفيقي از عشق است ، با آرامش باران
كه گويي تا ته پاييز،باريدن نمي خواهد
تو مي پنداري ام كافر،ولي من باز مي گويم
خدا پيش دو چشمانت پرستيدن نمي خواهد
شب تاريك و بيم موج و گردابي چُنين هائل
دگر با بودنت اين راه ترسيدن نمي خواهد
غمت با من چه ها کرده ، چه می پرسی درونم را
که از رخساره معلوم است ،پرسیدن نمی خواهد
بكش من را به آغوشت،ببوسان و ببوسانم
چنین لب با چنين اوصاف بوسيدن نمي خواهد!!!؟؟؟
نترس اين لكه ننگي به دامانت نخواهد شد
"گناهِ دیده بوسی را" كه بخشيدن نمي خواهد
ای خیره به این خیره چه زیباست نگاهت !
جانم به لب آمد چه فریباست نگاهت !
شاید که سراب‌ست مگر میشود آخر
آیینه ترین حالت دریاست نگاهت !
مصلوب نگاهت شده ام مریم عاصی
انگار که از صلب مسیحاست نگاهت
تسلیم تمنا و هوادار غرور است
ای ناز ! چه افتاده و سرپاست نگاهت !
آهوچه ی ارباب ، به خاکی زده امروز
امروز غزلناز رعایاست نگاهت !
ای تاج به سر ، کوزه ی الماس ! گل‌اندام!
زیباست که زیباست که زیباست نگاهت
جانم فداى توست، روانم فداى توست
ديوانه نيستم، نفسم مبتلاى توست
در سينه اى كه ياد تو را زنده مى كند...
يا اينكه جاى توست. وَ يا اينكه جاى... توست!
گاهى نگاه كُن به نگاهى كه عاشق ست
چشمى هنوز منتظر كودتایى توست
دستِ خودم كه نيست! اگر وِل نمى كنم
در خاطرم هنوز فقط ردّ پاى توست
دارى چه خوب بين غزل نقل مى شوى...
تنها نه شعرِ من، همه جا ماجراى توست
بايد مخاطب غزلى خاص مى شُدى...
"من" را ببخش اگر رديفم، هجاى "تو"ست
صبور باش
آرى باز هم صبر كن
آنچه برايت پيش مےآيد
وآنچه برايت رقم مےخورد
به دست بزرگترين
نويسنده ے عالم ثبت شده
اوكه بدون اذنش
حتّی برگے از درخت نمےافتد
پشت هر تنهایی
عشقی ست ممنوعه
و زنی که نبودن را
کم آورده است
در ستیز با
واژه های وحشی قلم
تا رام کند
اسب سرکش اشک هایش را....
غزلستان :
فال روز دوشنبه، ۳۱ شهریور ۱۳۹۹
جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا بجز این در حواله گاهی نیست
عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم
که تیغ ما بجز از ناله ای و آهی نیست
چرا ز کوی خرابات روی برتابم
کز این به هم به جهان هیچ رسم و راهی نیست
زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر
بگو بسوز که بر من به برگ کاهی نیست
غلام نرگس جماش آن سهی سروم
که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست
عنان کشیده رو ای پادشاه کشور حسن
که نیست بر سر راهی که دادخواهی نیست
چنین که از همه سو دام راه می بینم
به از حمایت زلفش مرا پناهی نیست
خزینه دل حافظ به زلف و خال مده
که کارهای چنین حد هر سیاهی نیست
سلام ممنون ازتمامی دوستان بابت پسند و نظرشون و لایگهاشون
