شدم افســون تو

خواهے نخواهے
ز دل مجنـــون تو

خواهے نخواهے
بلاے چشم بیمارت مراکرد
بلا گـــردون تو

خواهے نخواهے..

گـــــــران باش
بُگـــذار تا بَهـــایــت را
پـــرداخـت ڪنـنـــــد
آدمــــها
چیــــزهای مُفــــت را
مـُفــت از دســـت میـدهنــد ...
#بانوی_من

وعده های سر خرمن همه ارزانی شیخ




با تو هر لحظه دلم میل جهنم دارد!

#انسان-پست

#لحظه_هاتون_آبی

حرفها را دسته كردم با همه بدحالى ام
دوستى ميخواهم اينجا در كنار قالى ام

دوستى خوب و صديق از جنس جان و گوشها
پاك چون برگ سفيد دفتر نقاشى ام

بازگويم دردِ دل از كل اين دورانها
بازهم لبخند بينم با همه تكرارى ام!

گويم از جاهاى آدمها كه اصلا جور نيست
هركسى جاى دِگر بايد، از این شاكى ام!

گويم اما مي شود عقده زِ دل خالى مگر
باز هم من ماندم و باز آن رفیق عالیم

#دوستت دارم !
گفتنش ساده است؛
شنیدنش هم!
اما فهمیدنش
#دشوارترین ڪارِ دنیاست این روزها...
اما همین دشوارے زیباست !
زیباست برایِ #خاطرِ اطمینانِ دلت
ڪه بفهمد
هر #آواره اے عاشق نیست
هر #رهگذرے مجنون
و #تو لیلیِ خاطره هایِ هرڪس نخواهے بود . . .
‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌

حضورت شد امیده فردای من