درخرابات طریقت
مابه هم منزل شویم

کاین چنین رفته‌ست
در عهد ازل تقدیر ما

در عجبم از دل پر درد خویش
باز گرفت راه مشقت به پیش

هجر شده همدم و همراه او
باز نموده هوس زهر و نیش

این دلکم باز بسی خون شده
گشته همان مجمر خاطر پریش

امده بود لطف و مرمت کند
خانه خرابی دلم گشته بیش

چون که نشد سهم دلم عاشقی
تکیه دهم باز به دل های ریش

عاقبت عشق همین هجرهاست
طرد کند عقل و هر آیین و کیش

.
در ماتم او عاقل و دیوانه گریـست

مسجـــد نه کــــه بتخانه و میخانه
گریســـت

تنپوش سیاه کعبه هم رخـــت عزاســـت

حتی به خــــدا ، خدای این خانـــه
گریســـت

#مولانا

آنکه چون سایه
ز شخص تو جدا نیست، منم
مکش ای دوست
تو بر سایه خود،خنجر خویش!
‌‌

#مولانا

روز آن است
که خوبان
همه در رقص آیند
ما ببندیم دکان‌ها همه بی‌کار شویم

سمنت برد چیست؟

یکدم گمان مبر زخیال تو غافلم
بنشسته ام خموش وخدا داند ودلم

تو
خواستنی ترین
نتوانستم
منی .