در شــڪار مــعــرفــت
بــا عــشــق پــیــمــان بــســتــہایــم
درمــیــان عــاشــقــان
مــا عــاشــق دل خــســتــہایــم
درجــواب بــے وفــائے
مــهربــانــے ڪردهایــم
مــهربــانــے را بــہ رســمــِ
مــعــرفــت طــِے ڪردهایــم ..
اوپس قسمت 3 انابل دوباره دیدم
اینو دیگه نشنیدید
از پيرزنی که 200 سال عمر كرده بود، پرسیدن:
ننه بعد از 200 سال چه آرزويى دارى؟
گفت: ۶ سال ديگه هم عمر كنم بشم 206 بيفتم
دست جوونا😝😂
ای انسان، قدر خود را بدان...!
به حدی گرانی ، که فقط خدا
توان خریدت را دارد...
پس خود را به قیمت حسرتیتلخ،
به تاراج مده┅
تمام گلهايم
محصول باغ تو
بادهام
ارمغان تاک تو
انگشتریهايم
از کان طلای توست
و شعرهايم
امضای تو را در پای خود دارد
ای که قامتات
از بادبان بالاتر
و فضای چشمانات
گستردهتر از آزادیست
تو زيباتری
از کتابهای نوشته و نانوشتهی من
و سرودههای آمده و نيامدهام
نمے دانم ...
آخر این دلتنگے هـا ...
بہ ڪجا خواهـد رسید ...
دنیا پــُر شدہ از ...
قاصدڪهـایے ڪہ راهـشان
را گم مے ڪنند ...
نـہ میتوانے خبرے دهـے ...
و نــہ خبرے بگیرے ...
دقیقا انابل برعکس دیدم اول 3 بعد 1 بعد 2 خخخ
آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد؟
وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد؟
از رنگ بلور تو شیرین شده جور تو
هر چند که جور تو بس تند قدم دارد
ای نازش حور از تو وی تابش نور از تو
ای آنک دو صد چون مه شاگرد و حَشم دارد
ور خود حشمش نبود خورشید بود تنها
آخر حشم حسنش صد طبل و علم دارد
بس عــــاشق آشفته آسوده و خوش خفته
در سایه آن زلفی کو حلقه و خم دارد
گفتم به نگار من کز جور مرا مشکن
گفتا به صدف مانی کو در به شکم دارد
تا نشکنی ای شیدا آن در نشود پیدا
آن در بت من باشد یا شکل بتم دارد
شمس الحق تبریزی بر لوح چو پیدا شد
والله که بسی منت بر لـــوح و قلم دارد...
#مولانا?
معشوق من! گل من! پروانه ات بمیرد
لیلای من! الهی دیوانه ات بمیرد
ققنوس وار مُردم تا دل به تو سپردم
زنده نمی شوم تا افسانه ات بمیرد
این دل که عاشقانه چون گشت مبتلایت
گفتی: برو! ، مبادا در خانه ات بمیرد !!؟
از جام بوسه ی تو اینگونه مست گشتم
لب بر لبم بنه تا مستانه ات بمیرد
دریای غم که رحمی بر این صدف ندارد
هان! ... ای صدف! مگذار دردانه ات بمیرد
بیگانه وار گفتی : « رفتم خدا نگهدار »
ای آشنا به عشقم! بیگانه ات بمیرد
در آرزوی گلزار، ای باغ عشق! بگذار
این قد خمیده ی زار بر شانه ات بمیرد