گل شوی در باغ عشقم باغبانت می شوم
در کویر داغ و سوزان سایبانت می شوم

رخ نمایی برمن عاشق میان گل رخان
عمر نوحی را بگیرم جاودانت می شوم

خم ز ابرویم رها کن با نگاهی مهربان
خنده بر لبهایم نهی من مهربانت می شوم

قصه پردازم تویی نقش مرا حاشا مکن
راویم باشی عزیزم قهرمانت می شوم



پر گشا بر اوج مینا تا رسی بر طارق عشق
وا رهم از تیره گی چون آسمانت می شوم

با دلم همراه شو در راه عشق و عاشقی
راهی و همدل شوی من ساربانت می شوم

گاه دلـــــــم ميگيرد ازصداقتـــــم كه نمیدونم لایق کیست...
گاه دلــــــــم تنگ ميشود
براي وعــــده هايي كه ميدانستم
نيست اما برای دلخوشيم كافــــی بود....
گاه دلــــــــم ميگيرد
از سادگـــــي هايم....
گاه دلـــــــم ميسوزد برای وفـــــــاداری هايم...
گاه دلـــــم ميسوزد براي اشكهايم.....
گاه دلـــــــم ميگيرد از روزگــــــــــاري كه درآنم....
اين نبـــــــــــــــود
آنچه درانتظارش بــــــــــــــــودم........

باقلم موے خیالت یادگارے میڪشم
یک قفس بے پنجره با یک قنارے میڪشم

بے تو باران مے شود این بغض هاے لعنتی
پشت پلڪم انتظارت را بهارے میڪشم

لاله یِ لبهایِ تو گل بوسه را جان مے دهد
بوسه ها را لب به لب سرخه انارے میڪشم

نیستے از من ولے انگار چیزے ڪم شده
مثل ساعت لحظه ها را بے قرارے میڪشم

گفته بودے مے روم اما ڪسے باور نڪرد
سالهاست من بعد تو چشم انتظارے میڪشم

آسمان بے ماه مانده تا تو برگردے شبی
پشت پایت آب را بے اختیارے میڪشم

یاد تو هر شب قلم مو را به دستم مے دهد
با قلم موے خیالت یادگارے مے ڪشم؟

🍈اﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﺴـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ ﻭ ﮐﺎﺑــﻮﺱ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﯼ
ﺩﺭ ﮔــﻮﺵِ ﺗـــــﻮ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﻮﯾﺪ : ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ

🍹ﯾﺎ ﮐـﺎﺵ ﮐﺴـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕـﻮﯾـﺪ
ﺩﺳﺘﺎﻥِ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ، ﺑﺒﯿﻦ!
ﺩﺭﺩِﺳﺮﯼ 🍈ﻧﯿﺴﺖ

🍹عصرتون دلچسب وگوارا
🍈دلتون پرازطراوت

🍹دستتون پرازسخاوت
🍈شادیتون بی نهایت
🍹زندگیتون پرازبرکت
🍈روز وروزگارتون پرازشادی

از رها کردن نترس
باور کن هيچ کس نمیتواند

چيزی که مال توست را از تو بگيرد
و تمام دنيا ، نمی توانند چيزی که

مال تو نيست را برايت حفظ کنند
همه چیز ساده است
زندگی ، عشق ، دوست داشتن

دل به دٖلبر جان به جانان می رسد
روز هـجـر آخـر به پایان می رسد

لنگ لنگ این پـا به منـزل می رسد
گیج گیج این سر به سامان می رسد


#نشاط_اصفهانی

.
"تـــــــــــــــــــــــو"

همان "شقایق"
معروف "سهرابی"....!!!!

تا "تــــو" هستی
"زندگــــــــی" باید کرد..

آب حیات منست خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خرمیست ما و غم روی دوست

داروی مشتاق چیست زهر ز دست نگار
مرهم عشاق چیست زخم ز بازوی دوست

هر غزلم نامه‌ایست صورت حالی در او
نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست

روز و شب خون جگر ؛
می‌خورم از درد جدایی..


ناگوار است به من زندگی ،
ای مرگ کجایی..؟

چون به پایان نرسد؛
محنت هجر از شب وصلم..

کاش از مرگ به :
پایان رسدم روز جدایی..