در نزن، رفته‌ام از خویش، کسی منزل نیست!
فقط انگار در این شهر، دلِ من دل نیست!

نا ندارم که برای خودم اقرار کنم...
ترکِ تو کردن و آواره شدن مشکل نیست

لوطیان خال بکوبید به بازوهاتان
تهِ دریای غم کهنه‌ی من ساحل نیست

فلسفه فلسفه از خاطره‌ها دور شدی
علتی در پسِ این سلسله‌ی باطل نیست

اشک می‌ریختم آن روز که بی‌رحم شدی...
تا نشانم بدهی هيچ‌کسی کامل نیست

تا نشانم بدهی عشق جنونی آنی‌ست...
که کسی ارزشِ ناچیز به آن قائل نیست

آمدی قصه ببافی... که مُوَجّه بروی
در نزن، رفته‌ام از خویش، کسی منزل نیست!

از خـودم عذر میخوام ڪہ بعضیارو
دیـر دور ریختم!

سلام دوستان مهربانم، صبح زیبای یکشنبه بخیر چقدر خوبه که همدیگر را داریم ---------------------------- میتوان این شــعر را هر روز خــواند: زنـــــدگی تکــرار یک آواز نیست زنـــــدگی را نوبهنو بـاید شنـید زنـــــدگی زیــــــباست، مـــانند زمین زنـــــدگی زیـــــباست، مـــثل آسمان زندگی زیباست چون رنگین کمان!

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

با پرتو ماه آیم و، چون سایه دیوار
گامی از سر کوی تو رفتن نتوانم

دور از تو من سوخته در دامن شب‌ها
چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی مهریت‌ ای گل که درین باغ
چون غنچه پاییز شکفتن نتوانم‌

ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

محمدرضا شفیعی کدکنی

عاشق که می شوی 
تمام جهان نشانه معشوقه ات دارند 
یک موسیقی زیبا
یک فنجان قهوه ی تلخ 
یک خیابان خلوت و ساکت 
به آسمان که نگاه می کنی 
کبوترانی که پرواز می کنند 
همه تو را امید می دهند 
حتما که نباید هدهد خبری بیاورد 
گاهی کلاغی هم از معشوقه ات پیام دارد 
جهان عاشقی زیباست  آنقدر زیباست 
که آواره شدنش هم زیباست 
مردن در عاشقی هم زیباست...

محمود_درویش