در این دنیا نه خوشبختی هست و نه بدبختی ؛ فقط قیاسِ یک حالت با حالتی دیگر است ! تنها کسی که حد اعلای بدبختی را شناخته باشد می تواند حد اعلای خوشبختی را نیز درک کند … می بایست انسان خواسته باشد بمیرد ، تا بداند زنده بودن چقدر خوب است پس زندگی کنید و خوشبخت باشید ، هرگز فراموش نکنید که تا روزی که خداوند بخواهد آینده ی انسان را آشکار کند همه ی شناختِ انسان در دو کلمه خلاصه می شود : انتظار کشیدن و امیدوار بودن …
در جهان نوین اگر جوامعی بدبخت هستند ، غالبا به سبب آن است که نادانی ها ، عادات ، اعتقادات و عواطفی دارند که برایشان از نیکبختی و حتی از زندگی گرامی تر است.