🕯خـدایا
⭐️به حرمت
🕯این شبها
⭐️دوای درد همه
🕯دردمندان باش
⭐️پناه همه بی کسان باش
🕯گره از مشکلات
⭐️همه بازکن
🕯ای مهربان
⭐️دستی که به سوی تو
🕯بلند شد خالی برنگردان
⭐️آمین

حنانہ ترین دختر این کاشانہ

در کودکیش مادر بابا مےشد

وقتے کہ بہ دیدن عمویش مےرفت

عبّاس بہ احترام او پا مےشد

صد حیف نشد بماند و رشد کند

مےماند اگر زینَب کبرے مےشد🖤

یا رقیه خاتون مددی

بادست کوچکش گره ها باز می کند


طفل سه ساله یست که اعجاز می کند


بال و پرش شکسته ولی او بدون بال


با ذکر نام #فاطمه پرواز ميكند

شهادت حضرت رقيه (س) تسليت باد🏴

هر كه گويد اومنم او من نشد
خوشه ي او لايق خرمن نشد

من مشو از من بشو تا من شوي
خوشه شو تا لايق خرمن شوي

تنهایی خود را با کسی قسمت کنید، که سال ها بعد، شما را همانگونه که هستید دوست بدارد؛
با موی سپید،
شیار زیر چشمان،
لرزش دستانتان...

عشقـــــــــــو:

با هرکسی تجربه نکن
عشق چیزه قشنگیه !
نزار ازش متنفر بشی !
سالهـــــــــا تنهـــــــا باش
اما روحتو با هرکسی قسمت نکن
که نمیفهمتت !
آنقدر تنهـــــــا بمون تا اون کسی
که از درونت خبر داره پیدات کنه !
کسی رو پیدا کن که
همیشه به یه چیز نـــــاب نگات کنه !
چیزی شبیه
معجـــــــــــــــــــزه ....

خیالت راحت ؛
هم عادت می کنی ، هم فراموش ...
یک روز ، در حالی به خودت می آیی که گوشه ی فراغتت لم داده ای و همینطور که به آهنگِ مورد علاقه ات گوش می کنی و چای می نوشی ؛ چشمت به دلخوشی های تازه ای می افتد که برای خودت ساخته ای !
و آن لحظه تازه می فهمی معنای عادت کردن ، پذیرفتن و ساختن را ...
وقتی به تمام نداشته ها ، عادت کرده ای
نشدنی ها را پذیرفته ای
و برای خودت ، دلخوشی های تازه ساخته ای ...

پروردگارا
هیچ قلبی راخالی از
عشق مگذار
هیچ خونه ای را
بی سرپرست نکن
هیچ چشمی را
گریان نکن
خدایادستهایت پناه
تاریکی دنیاوآخرتمان باشد
شبتون بهشت🌙

شب گذشته شتابان به رهگذار تو بودم
به جلد رهگذر اما در انتظار تو بودم

نسیم زلف تو پیچیده بود در سر و مغزم
خمار و سست ولی سخت بی قرار تو بودم

همه به کاری و من دست شسته از همه کاری
همه به فکر و خیال تو و به کار تو بودم

خزان عشق نبینی که من به هر دمی ای گل
در آرزوی شکوفائی و بهار تو بودم

اگر که دل بگشاید زبان به دعوی یاری
تو یار من که نبودی منم که یار تو بودم

چو لاله بود چراغم به جستجوی تو در دست
ولی به باغ تو دور از تو داغدار تو بودم

به کوی عشق تو راضی شدم به نقش گدائی
اگر چه شهره به هر شهر و شهریار تو بودم

از چهره ى تو
چیز زیادى یادم نیست
جز این که
اقیانوس آرامى
ریخته بود بین چشمهات
و روى طراوت لب هات
زمزمه ى تردى بود
که گنگم مى کرد
و نمى گذاشت
از چهره ى تو چیز زیادى
یادم باشد