باور کن
فراموش کردم پیش از تو
کجا بودم
چگونه بودم
باور کن
فراموش کردم
کِی به دنیا آمدم
تو بگو،کِی به من رسیدی؟!
فراموش کردم چهره ام را پیش از تو!
دنیا را!
خدا را!
رازقی و سیب را!
فراموش کردم اول تو بودی یا عطرِ پرتقالِ سبز!
باور کن فراموش کردم
عقلم را در جیب کدام پیراهن
برای روز مبادا پنهان کردم!
فراموش کردم روز مبادا کجای داستان بود؟
راستی
تو کِی میرسی؟
چیزی یادت هست؟
مرا...
دوستت دارم را؟
دوستت دارم را؟
دوستت دارم را؟
یادت هست؟
مرا
هفت روزِ هفته را دوستت دارم
اما بعضی روز ها دوست داشتنت برایم
آنقدر بوی خوش عشق می دهد
که عطر و بوی خواستنت را یواش میبوسم
و در حوالیِ کوچه خیابانهای قلبم
دوست داشتنت را قدم می زنم...!
بعضی روزها بودنت برایم انقدر زندگی
بخش می شود
که دلم می خواهد کوچه را خیابان را
جنگل را دریا را اصلا تمام دنیا را از هر
چهار گوشه ی جغرافیا تا کنم
و تو را در جیب چپِ پیراهنم بگذارم
و با قلبم با تو تا آنسوی عشق بروم
عزیزم من بودنت را آنقدر عاشقم که
حتئ گاهی دلم می خواهد
در گرمی این روزهای آفتابی باران شوم
و بنشینم روی ساقه های خواستنت...
Mona2
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟