مولانا چه زيبا
عشق را معنی کرده ♥️
اي که مي پرسي نشان عشق چيست ؟
عشق چيزي جز ظهور مهر نيست.
عشق يعني مشکلي اسان کني
دردي از در مانده اي درمان کني.
در ميان اين همه غوغا و شر
عشق يعني کاهش رنج بشر
عشق يعني گل به جاي خار باش
پل به جاي اين همه ديوار باش
عشق يعني تشنه اي خود نيز اگر
واگذاري اب را ، بر تشنه تر
عشق يعني دشت گل کاري شده
در کويري چشمه اي جاري شده
عشق يعني ترش را شيرين کني
عشق يعني نيش را نوشين کني
هر کجا عشق ايد و ساکن شود
هر چه نا ممکن بود ، ممکن شود
می خواهم با کمی دوست داشتن زندگی کنم...
زیر سایه خودم...
رها از آدمها ...
و یادم بماند که "عشق" رویاییست آزار دهنده، ...
که حتی اگر تحقق یابد انتهایش دلتنگیست..
می خواهم حصارِ منطق را بکشم دورِ قلبم ِِ.
و با کمی بیتفاوتی غلظت احساساتم را تنظیم کنم...
نمی خواهم این دوست داشتنِ زیاد را ...
که آویزان می کند مرا از یک نگاه،
حرف، خاطره و تاب می دهد ...
مرا از اشتیاق به دلهره...
از دلهره به دلتنگی...
از دلتنگی به حماقت...
می خواهم که نخواهم...
"خواستنِ دیوانه وار"
با وجودِ "قانون ناماندگاری آدمها"...
روزی در نقطهای از تَقَلا و کشمکش...
به "خستگی" میانجامد....
کنارم باش ، این پاییز ،
کنارم باش ، می ترسم ...
خزان را دوست دارم من ، ولی بی تو ؛
خیابان ، کوچه ها ، این شهر ، این پاییز ؛
تو را بدجور کم دارد !
بدون تو ؛
گلوی آسمان ها ؛ درد می بارد ،
صدای خش خش این برگ ها بی تو ؛
صدای نابهنجاریست باور کن ؛
به بانگِ مرگ می مانَد !
اگر باشی ،
اگر همراهِ من باشی ؛
خزان زیباترین فصل است ، می دانم ...
کنارت ، چای می چسبد ؛
به وقتِ شامگاهان ، در هوای سرد و بارانی ...
کنارت کوچه ها زیبا ،
درختان ، آسمان ، گنجشک ها زیبا ،
کنارت بازهم دیوانه ی باران و پاییزم ...
کنارم باش ماهِ من ،
که با تو چای می چسبد ،
که با تو عاشقی کردن ، دویدن ، شهر در پاییز را دیدن ؛
که با تو کافه گردی ، شعر خواندن ، مبتلا بودن ؛
در این پاییز ، می چسبد ،
عجب پاییز ، می چسبد !
کنارِ تو ؛
خزان زیباترین فصل است ، می دانی ؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
#پائیز_زیباتون_مبارک?