اول لپ بوده بعد بچه شده

بی حوصله تر از انم که بگویم شعری

دلم تا برایت تنگ مے شود
نـہ شعر مے خوانم
نـہ ترانـہ گوش مے دهم
نـہ حرفهایمان را تڪرار مے ڪنم
دلم تا برایت تنگ مے شود
مے نشینم
اسمت را
مے نویسم
مے نویسم
مے نویسم
بعد مے گویم
این همـہ او
پس دلتنگے چرا ؟
دلم تا برایت تنگ مے شود
میمِ مالڪیت بـہ آخرِ اسمت اضافـہ مے ڪنم
و باز عاشقت مے شوم ...