اگر باغم برن بر چیدن گل

گلی همرنگ و هم بوی تو خواهم

گفتی ز ناز ، بیش مرنجان مرا، برو …..

آن گفتنت که

بیش مرنجانم آرزوست ….

او رفت و انتظارش باقیست
پشت قدمش عبور اشکم جاریست
ای کاش بداند که پس از او عمری
در خلوت من همیشه جایش خالیست

دیده را فایده آنست که دلبر بیند

ور نبیند چه بود فایده بینایی را