هوا............
بوی آمدنت را می دهد.....!!
واقعا می آیی؟؟
یا باز هم پاییز
آمدنت را
توهم زده است..

دیروز که رفتی
خدا گریه کرد
و همه اسمش را باران گذاشتند

کسی را می شناسی چهره ی شاداب بفروشد؟
به یک بیمار افسرده کمی اعصاب بفروشد؟

گلویَم سخت خشکیده، خریدار دوخط شعرم
کسی‌ را می شناسی شعر جایِ آب بفروشد؟

در این تاریکیِ مطلق که خورشیدی نمی تابد
یکی پیدا نشد تا اندکی مهتاب بفروشد

به عکس مبهم اسطوره های شهر می خندم
کسی را می شناسی قصه هایِ ناب بفروشد؟

که از تکرار این افسانه هایِ پوچ بیزارم
دکانی می شناسی رستم و سهراب بفروشد؟

دهان باغ را بسته غم گُل هایِ خشکیده
یکی باید به ما نیلوفرِ مرداب بفروشد

من از بیداریِ کابوس وارم سخت می ترسم
کسی‌را می شناسی این حوالی خواب بفروشد؟

سلام شبتون بخیر ممنونم از تمامی دوستانم بابت پسند و لایک شون

آدمها فکر میکنند با تظاهر به بی تفاوتی جذاب تر میشوند. فکر میکنند اگر پیام ها را دیر جواب بدهند، یا دیرتر سر قرارشان برسند با کلاس ترند!
این باور های غلط از کجا آمده؟!؟
وقتی به عشق و احساس کسی بی تفاوت باشی، رسما او را کشته ای..
یک مدت به حرمت احساسش تحمل میکند اما بالاخره میرود دنبال کسی مثل خودش...
آنوقت شما میمانید و یک عالمه عشق ِ جذاب و با کلاس که روی دستتان مانده ...

تو که خود ناب ترین شعر دل انگیز منی
چه نویسم که ز شرمش قلمم خم نشود

چه سرایم که شود لایق وصفت ای گل
وصف رویت به دو صد شعر فراهم نشود

دردهایی که در این سینه تلمبار شده
جز به یک گوشه ی چشمان تو مرهم نشود

این دلی را که شده سرکش و جولان دارد
تا تو فرمان ندهی عاقل و آدم نشود

این تن خسته در آغوش تو جان می گیرد
جز به آغوش تو این تب زده محرم نشود

به وصال تو رسیدن شده اندیشه ی من
دست من گیر که آمال دلم "غم" نشود..

سال ها بعد در حالیکه
موهای معشوقه ات را
نوازش می کنی
یک آن مرا به یاد میاوری ..

لرزشی در انگشتانت
نفسی عمیق
و دوباره
به نوازش ادامه میدهی ..

بعضی ها را
می توانی ترک کنی
اما فراموش نه ...

پریسا_زابلی_پور

طلسمِ حسرتی پنهان، میان گفتگوهایم _
شکست و سخت برهم زد خمارِ خلق و خو هایم

تو با دامانِ رنگین و هوایِ دلبری درسر _
رسیدی و به پا کردی حراجِ آبروهایم...

دوباره سایه ات بردر.. من و هذیان و بی خوابی..
تمام کوچه را گشتن..تلاش و جستجوهایم_

نداردحاصلی انگار دیواری ست سرتا سر _
تمام دور و اطراف و تمام سمت و سو هایم!

دوباره منگ در کابوسِ زالویی که افتاده _
به جان و می مَکد از ریشه گندمزارِ موهایم_

تو را از دور می بینم پس از یک عمر دلتنگی..
هوای بغض می گیرد گلویِ آرزوهایم....
.

آدمی که درد داره، داد میزنه.
اونی که خسته و بیحوصله است
غُر میزنه.
اما آدمی که سِر شده دیگه
هیچی نداره،
خالی و تهی،
فقط نگاه میکنه و نگاه میکنه....