غریب مُردم و از من نکرد یاد کسی
به بیکسیّ و غریبی چو من مباد کسی
خوشم به غربت از اندوهِ بیکسی مردن
که نه غمین شود از مردنم، نه شاد کسی
چو باد بوی تو آورد، جان برافشاندم
چو من نداد به بوی تو جان به یاد کسی...
شرح جنون وغم دهدشعرمن از نگاه تو
خواب مرا ربوده ان نازنگاه ماه تو
ستاره چون عروس شب پلک زنان کنار تو
طعنه به ماه میزند جلوه روی ماه تو
پیش بنفشه می برد بادز بوی اشنا
اشک دو دیده میشودشبنم گل زآه تو
چترخیال من شدی درشب بارش غمم
سربه هوا قدم زدم سمت مسیر راه تو
کوچه به کوچه می بری درپیِ خود نگاه من
کِی شودای قرار من خانه دل پناه تو
لطفا با ماسک وارد گروه و کانال بشین
بگذار ڪہ از نو بسرایمـ غزلمـ را
شیرین تر از اول بنویسمـ عسلمـ را
در خواب تو را دیدمـ و با عطر تو بیدار
پر ڪرده تو گویے گل نرگس بغلمـ را
گفتمـ ڪہ تویے یوسف ثانے ، بہ از آنے
تغییر دهمـ نڪته ضَربُ المَثَلمـ را
صدها رخ خورشید ز نورت شده روشن
بر ماه نبندمـ نخ بحث و جدلمـ را
چون قامت پر هیبت تو هیچ ندیدمـ
یڪباره بجنباند نگاهت گسلمـ را
شب بود و من و خواب خوش و فرصت دیدار
ناگفتہ بخوان لحظہ ے عکس العملمـ را
#عباس_دمیرچی
به سلامتے همه ے اونایے ڪه
جرات دارن میگن
دیگه نمیخوامت
نه اونایے ڪه میگن：میدونی؟
تو لایق بهتر از منی..
یک سبد عاطفه دارم ، همه ارزانے ِ تو
همه اش پیشڪش ِ جلوه ے نورانے ِ تو
روے دیوار دلم قاب ِ قشنگے زده ام
ڪه نشسته است در ان قامت ِ پیشانے ِ تو
من و دریا همه شب حال عجیبے داریم
مثل چشمان پر از فتنه و طوفانے تو
ساحل حس مرا موج تو مے ارامد
اے ڪه دارم هوس ِ خلوت ِ پنهانے تو
یا بیا تا ڪه بمیرد غم دیرینه ے ما
یا بمان تا ڪه بیاییم به مهمانے تو
غزل ِ عاطفه ، لب واڪن و دریاب مرا
من ڪه محتاج ترینم به غزلخوانے ِ تو
گفت : در خلوت پنهانے دل جا دارم
در دل ام مانده ، همین صحبت پنهانے تو
تحفه اے یافت نڪردم ڪه فداے تو ڪنم
یک سبد عاطفه دارم ... همه ارزانے تو
ندانستیم و دل بستیم....
نپرسیدیم و پیوستیم...
ولی هرگز نفهمیدیم...
شکارسایه ها هستیم..
سفر با تو چه زیبا بود!!
به زیبایی رویا بود!!
نمیدیدیم و میرفتیم..
هزارسایه با مابود!
سکوتت را ندانستم!
نگاهم را نفهمیدی!
نگفتم گفتنی ها را...
تو هم هرگز نپرسیدی...!!!
حالا بیا برویم
برویم پای هر پنجره
روی هر دیوار و
بر سنگ هر دامنه
خطی از خوابِ #دوستتدارمِ تنهایی را
برای مردمان ساده بنویسیم
مردمان #سادهی بینصیبِ من
هوای تازه میخواهند!
ترانهی روشن، تبسم بیسبب و
اندکی #حقیقتِ نزدیک به زندگی.
یادت هست؟
گفتی نشانی میهن من همین گندمِ سبز
همین #گهوارهی بنفش
همین #بوسهی مایل به طعمِ ترانه است؟
ها ریرا ...!
من به خانه برمیگردم،
هنوز هم یک دیدار ساده میتواند
سرآغازِ پرسهای غریب در کوچهْباغِ باران باشد
#سیدعلی_صالحی
